nieskończenie wymiarową
Encyklopedia PWN
miara sił wewn. powstających w ciele odkształcanym pod wpływem obciążenia zewn., oddziaływania temperatury (n. cieplne), obróbki cieplnej (np. n. hartownicze), procesu krzepnięcia (n. odlewnicze) i in. oddziaływań zewn. (odkształceń plast., połączeń skurczowych).
mat. podstawowe pojęcie matematyki współcz.: zbiór dowolnych obiektów (np. funkcji, wektorów, liczb, figur geom., stanów pewnego układu fiz.), między którymi zostały ustalone relacje natury geom., algebraicznej lub abstrakcyjnej;
mat. przestrzeń topologiczna, w której dla dowolnych 2 punktów istnieje homeomorfizm przeprowadzający jeden z tych punktów na drugi; innymi słowy: położenie każdego punktu w p.j. jest takie samo;
brat Barbary, matematyk;
mat. liczba przypisana zbiorowi lub przestrzeni w taki sposób, by punkt miał wymiar równy 0, prosta — 1, płaszczyzna — 2.
